[કુલ ૧૦૦ કવ્યનો આ સંપૂટ ટુકડે ટુકડે રજૂ થશે ]
( તારા બારવરસે ગળાવાયેલી
વાવના પગથિયાં ઊતરતા પહેલાના
કાવ્યો,)
૧)
આમતો તને કશું પણ કહેવુ
સહેલું નથી–કે
શિયાળાના તડકા જેવી હુંફાળી
તું મારી છુઃ
તારી આંખ ખૂલતા
હું ખસી જાંઉ છું તારા સ્વપ્નમાંથી.
૨)
તને પ્રેમ કરવો સહેલો હતો.
તારો હાથ પકડ્યો ત્યારે જ
આઉટ ઓફ ફેશન
અને આઉટ ઓફ ડીમાંન્ડ થઈ ગયો.
૩)
મેં તને પ્રેમ કર્યો ત્યારે
પેલા જાદૂઈ ચિરાગના જીન સમ
ગુજુ કવિઓ મોરારીબાપુ સામે ઊભા હતાઃ
પણ, મેં તો, તારી નમણી ઝૂકેલી આંખ જ પસંદ કરી હતી.
૪)
પ્રેમની શરૂઆત થઈ ત્યારે હું મૂંગો ઊભો હતો.
માંછલી જેવી તરબોળ
તું ઊભી થઈ ત્યારથી જ
ગુજરતી કવિતાનૂ કામસુત્ર
ટીપે ટીપે નીતરતું હતું ;
મારી બંધ આંખોમાં….
૧૨-૦૫-૨૦૦૬
હિમાંશુનાં કાવ્યો 